Eén van de belangrijkste parabels waar wij wat van kunnen leren is de parabel van de zaaier. Deze parabel van Jezus wordt verteld in drie evangeliën. Het verhaal staat in Mattheüs 13, Marcus 4 en Lucas 8. Blijkbaar vinden drie van de vier heren die Jezus verhaal noteerden het zeer belangrijk dat deze parabel blijft voortleven in harten van de christenen. Jezus spreekt in de taal en de beelden van die tijd. Een periode waarin mensen dicht bij de natuur leefden spreekt Jezus over graan, oogst, vis, schapen, een herder etc. Tegenwoordig zouden we het hebben over mobiele telefoons, Netflix, motors, auto´s en leuke vakantiebestemmingen.
Toen er vanuit de steden mensen naar hem toe gekomen waren en er zich een grote menigte verzameld had, vertelde hij deze gelijkenis: ‘Iemand ging eens naar zijn land om te zaaien. Terwijl hij daarmee bezig was, viel er wat zaad op de weg. Het werd vertrapt en door de vogels opgegeten. Er viel ook wat zaad op rotsachtige bodem, maar toen het opschoot, droogde het uit door gebrek aan water. Ander zaad viel tussen de distels, en toen de distels opschoten verstikten ze het. Maar er viel ook wat zaad in vruchtbare aarde, en dat bracht honderdvoudig vrucht voort toen het was opgeschoten.’ Hij voegde er met luide stem aan toe: ‘Wie oren heeft om te horen, moet goed luisteren.’ Zijn leerlingen vroegen hem wat deze gelijkenis betekende. Hij antwoordde: ‘Jullie mogen de geheimen van het koninkrijk van God kennen, maar de anderen krijgen alles in gelijkenissen te horen, opdat ze zien zonder inzicht en horen zonder iets te begrijpen.
Dit is de betekenis van de gelijkenis: Het zaad is het woord van God. Het zaad op de weg, dat zijn zij die geluisterd hebben, maar daarna komt de duivel en graait het woord weg uit hun hart, om te voorkomen dat ze worden gered door te geloven. Het zaad op de rotsachtige bodem, dat zijn zij die het woord vol vreugde aannemen wanneer ze het horen, maar het schiet geen wortel; ze geloven zolang het hun goed uitkomt, maar als ze op de proef worden gesteld, worden ze afvallig. Het zaad dat tussen de distels valt, dat zijn zij die wel geluisterd hebben, maar door zorgen en rijkdom en de genoegens van het leven worden ze gaandeweg verstikt, zodat ze geen vrucht dragen. Het zaad in de vruchtbare grond, dat zijn zij die met een goed en eerlijk hart naar het woord hebben geluisterd, het koesteren en door standvastigheid vrucht dragen.
Ik heb verschillende Bijbelverklaringen gelezen over dit verhaal die spreken over de slechtheid van de mensen die vallen onder de eerste 3 soorten grond. Deze mensen worden soms scherp veroordeeld. Het gaat hierbij over mensen die niet geloven en geen vrucht voortbrengen. Natuurlijk stimuleert de Bijbel ook geloof en veroordeelt ongeloof. Maar ja; ik kijk ook naar mijzelf: hoe zit het met ons eigen hart. In mijn uitleg wil ik iets meer de nadruk leggen op de verantwoordelijkheid van drie groepen of personen te weten : God, diegene die zaait en de luisteraar.
Als eerste wordt er door Jezus uitgelegd dat het ´zaad´ het ´Woord van God´ is dat gezaaid wordt door Jezus en zijn volgelingen. Daar werd ik meteen door geraakt. Elk woord wat we uitspreken kan belangrijk zijn voor iemand. In Hebreeën 4 vers 12 staat dat het Woord van God een tweesnijdend scherp zwaard is. Als we Gods Woord verspreiden heeft dat effect. En hoezeer schieten we daarin tekort.
Jezus spreekt ook hele harde woorden tussendoor. Hij wil alleen uitleg geven aan de discipelen. In Mattheüs 13 vers 15 staat het duidelijkst uitgelegd waarom dit zo is. De Israëlieten willen eigenlijk de verhalen niet horen die aan hen door Jezus verteld werden. Ondanks de vele wonderen van Jezus in hun steden geloofden ze minder dan andere en vroegere heidense steden (Mattheüs 11 vers 21 t/m 23). Zelfs Sodom en Gomorra komen er volgens Jezus beter vanaf dan Kafarnaüm.
De weg: In vroeger tijden en nu soms nog steeds was de weg door de velden heen geen afgescheiden stuk grond. Er werd dus vrij gemakkelijk per ongeluk ook op de weg (platgelopen grond) gezaaid. In Mattheus 13 vers 18 staat duidelijk dat mensen die ´Gods Woorden´ niet begrijpen ook niet kunnen geloven. Hier zijn twee partijen verantwoordelijk. Het is belangrijk dat een christen het ´Woord´ goed uitlegt. De luisteraar dient ook zijn best te doen om het te begrijpen. Anders komt het kwade en die haalt ´het Woord´ weg en dan gaat niemand geloven. De Bijbelverklaringen die ik aan het lezen was in mijn applicatie waren in het Engels. Ik had soms moeite om die te begrijpen omdat Engels na Nederlands en Frans mijn derde taal is. Zo is het soms ook als je iemand iets over de Bijbel uitlegt. Je vertelt iets in een onbegrijpelijke taal die een niet-christen niet gewoon is. Dan is het soms moeilijk om dat te begrijpen.
De rotsachtige grond: de tweede groep mensen zijn enthousiast en kiezen tijdelijk voor het geloof. Maar ze zijn oppervlakkig (Mattheüs 13:21) of geloven zolang het hen uitkomt (Lucas 8:13). Als deze mensen getest of beproefd worden om hun geloof dan stoppen ze ermee. Als christenen hebben we de plicht om mensen toe te rusten zodat ze erbij blijven; Zodat ze groeien in hun geloof en diepgang krijgen.
Zaad tussen de distels: Tegenwoordig zijn er heel veel afleidingen in deze wereld. Dit herken ik ook heel erg bij mijzelf. Ik hou zelf van het hebben van een leuk huis. Iets meer dan een jaar geleden had ik de kans om het huis van mijn dromen te kopen hier vlakbij Namen. Precies in de week dat ik het koopcontact zou tekenen kreeg ik een hartinfarct en heb ik het huis uiteindelijk niet gekocht. Ik besefte vrij snel dat God hier had ingegrepen. Als ik het had gekocht was ik in de periode daarna waarschijnlijk heel druk bezig geweest met het opknappen van het huis en was er waarschijnlijk niet veel terecht gekomen van deze website en onze organisatie. Zo zijn er heel veel verleidingen in deze wereld waaraan je veel tijd kunt besteden. In dit stukje wordt gesproken over de verleiding van de rijkdom, de zorgen van het bestaan en allerlei andere leuke dingen in het leven waardoor je niet bezig bent waarmee je bezig moet zijn.
Zaad in de goede grond: Bij deze groep viel mij vooral het woord ´standvastigheid` op en het feit dat het christenen zijn met een ´goed en eerlijk hart´ (Lucas 8:15). Het gaat om Christenen die doorgaan met waar ze mee bezig zijn en daardoor veel vrucht dragen. Daarnaast is het gigantisch belangrijk om je te laten leiden door de Heilige Geest en te doen wat God van jou vraagt. De éne heeft wellicht meer talenten dan de ander en draagt daardoor meer vrucht.
Als christen is het belangrijk dat we onderscheid maken tussen deze 4 groepen. Als verteller van het goede nieuws dienen we te beseffen dat mensen kunnen afvallen van het geloof. Andere christenen met een andere theologie zeggen dan dat die mensen nooit echt hebben gelooft. Het is mij om het even. Er is weleens een onderzoek uitgevoerd dat 85% van de mensen die op straat tot geloof is gekomen niet in de kerk terechtkomt. Er wordt dan weleens het verwijt gemaakt naar het slechte werk wat gedaan zou zijn. Wellicht zullen er door al dat straatwerk ook een hoop mensen worden gered, die er anders niet bij geweest waren.
We dienen niet bij de pakken neer te zitten als het erop lijkt dat we alles voor niets doen. Verder dient een voorganger ervoor te zorgen dat gelovigen niet in groep 2 of 3 blijven hangen maar in groep 4 terecht komen. Natuurlijk is iedereen ook verantwoordelijk voor zijn of haar eigen leven.
Laten we bidden tot God dat Zijn Woord verspreid wordt en dat we daarin vrijmoedig mogen meehelpen.
Ton de Mik
