Evangeliseren met Paaseieren
De feestdagen zijn altijd een goede gelegenheid om te gaan evangeliseren. Als we met Pasen niet buiten mogen komen met ons geloof te delen met onze medeburgers, wanneer dan wel. Maar zelfs als we tijd en zin hebben om nog eens op straat te komen is het soms zoeken naar een leuke of creatieve manier om er aan te beginnen. Een paar jaar geleden hebben we zo bijvoorbeeld eens een actie met bloembollen gedaan. Maar dit jaar had ik een ander idee. In Tielt zijn we betrokken bij een kerk stichtend project en tot nu toe hebben we vooral geëvangeliseerd door te integreren in onze omgeving en via onze bestaande contacten gewerkt maar deze keer wilde ik graag nog eens op straat gaan en onbekende aanspreken. Eigenlijk had ik dat hier in Tielt nog niet echt gedaan ook omdat het minder mijn persoonlijke stijl is maar nu had ik een spontaan plan wat ik toch echt wilde proberen. We zijn meteen aan het ontwerpen gegaan en natuurlijk een berg chocolade eitjes gaan kopen.
Hoe begin je een gesprek over Pasen met een onbekende?
Er zijn honderden goede en natuurlijk ook een paar slechte manieren om een gesprek te beginnen met mensen die je niet kent. Om eerlijk te zijn vond ik toch wel dat ik deze keer echt wel een leuk idee had om als gespreksopener te gebruiken. Het plan was om een Mand te versieren en te vullen met paaseitjes. vooral van de kleine en een paar grote van boven. Omdat we zelf een laseratelier hebben konden we ook een groot decoratie stuk maken wat goed zou opvallen. Geef toe het ziet er toch wel aantrekkelijk uit.
Door de goede reacties hebben we intussen besloten om dit decoratie stuk in onze webwinkel aan te bieden zodat wie wilt het volgend jaar zelf ook kan gebruiken. natuurlijk is het maar een week bruikbaar maar ik vond het zeker de moeite waard om het daarvoor te ontwerpen en te maken.
een kort verslagje hoe het ging...
Heeft u enig idee waarom we eigenlijk eitjes eten met Pasen?
Wat vieren we eigenlijk met Pasen?
In Tielt is er een gezellige markt waar je wat terrasjes vind en het begin van de winkelstraat. achter de winkelstraat is er dan weer een grote parking die aansluit op een klein stadspark. Omdat Tielt nu niet meteen de drukste stad is had ik besloten om tussen het park en de markt rond te wandelen omdat ik daar best veel kans had om mensen tegen te komen zonder dat die mensen meteen doorhadden dat ik expres op hun route stond. Ik had zelfs geluk want op de Paas ochtend passeerde daar blijkbaar een route van de lokale wandelclub. Er waren niet heel veel mensen maar er was bijna altijd wel iemand te zien waar ik dan niet al te direct naar toe kon gaan om ze een vrolijk Pasen te wensen en te vragen of ze enig idee hadden waarom we eigenlijk eitjes eten met Pasen.
Zoals altijd vragen sommige mensen waarom ik dat deed en dan vertelde ik gewoon dat ik christen was en dat Pasen voor ons een belangrijk feest was en dat ik daarom eitjes ging uitdelen. Iets meer dan de helft van de mensen had wel 2 min tijd over om kort over Pasen en de man achter het Paas feest te spreken maar natuurlijk waren er ook genoeg mensen die gewoon een eitje pakte en weer verder gingen. Dat was helemaal oke maar toen de 2de persoon meteen voor mijn grote chocolade eieren ging dacht ik dat ik snel door mijn voorraad heen zou zijn maar dat was gelukkig niet zo. Op die hele dag heb ik maar 7 grote eitjes mogen uitdelen de rest nam beleeft 1 of meerdere kleine eitjes.
Natuurlijk waren de eitjes maar bijzaak en na meer dan 100 mensen die vraag gesteld te hebben weet ik nog altijd niet wat nu het echte verhaal achter de eieren is. Toegegeven dat de ene uitleg veel aannemelijker klonk dat de andere, maar de meeste hadden net als ik geen idee.
Op de Paas ochtend heb ik daar een uur of 3 rondgewandeld en een aantal betere of goeie gesprekken gehad. Zeker in de 2de helft als ik mijn opening en opvolg vragen wat had kunnen oefenen kreeg ik al wat langere gesprekken. Op het einde kwam ik 2 echte katholieke jongeren tegen waar ik meer dan een half uur met heb kunnen spreken en we hebben nadien nog contact gehouden. Al bij al was ik redelijk tevreden maar was het niet meteen mijn beste dag ooit.
Maar toen belde een vriend en gingen we die avond samen nog eens een paar uur op pad
Eigenlijk was het plan om maandag ochtend nog eens alleen te gaan maar een vriend had online gezien dat ik eitjes was gaan uitdelen en hij wilde wel eens mee gaan. Hij had minder ervaring dan ik had verwacht maar dat bleek zeker geen probleem. Onze eerste voorbijganger nam een eitje en ging meteen weer veder maar de rest van de avond hadden we het ene na het andere gesprek.
In het eerste gesprek dat we kregen moesten we meteen ons beste frans boven halen gelukkig kon mijn vriend beter frans dan ik en kon hij soms voor mij vertalen. De man die we spreken had geen idee wie Jezus was en had blijkbaar nog niet over het christendom gehoord. Daar sta je dan met al je standaard voorbeelden voor een post christelijk wereld die plots onbruikbaar zijn. Maar hoe leuk is het natuurlijk niet om iemand voor het eerst over God te vertellen als die nog niks of bijna niks erover gehoord heeft. Kort daarna spraken we nog 2 andere jongeren die uit een orthodox christelijk achtergrond kwamen en na een lang en goed gesprek konden we met hun bidden.
De overige verhalen zal ik je besparen maar toen we nog snel even 1 persoon gingen aanspreken om wat chocolade te geven voor dat we naar huis gingen kwamen we bij een Afghaanse man terechte waar we dan nog een uur met hem en een vriend van hem hebben mogen spreken over Pasen, Islam en Christendom en wat wij persoonlijk geloofde en veel meer. Toen het intussen donker geworden was en ons gesprek echt wel afgerond mocht worden zijn we dan toch ook maar naar huis gegaan.
In conclusie
Eigenlijk deed het ons goed om terug op straat te komen om over ons geloof te delen. Hoe makkelijk is het om met iets leuks gesprekken te krijgen en hoe makkelijk willen mensen wel een paar minuten praten over geloofszaken. Ook al is het voor een volgende keer misschien weer een uitdaging of een drempel om nog eens naar buiten te treden, eigenlijk kan ik achteraf gezien bijna altijd terug kijken op een goede opbouwende ervaring als we kiezen om bewust of gepland ons geloof met onze naaste te delen.
